dramatische monoloog
ZE ZIJN ME VERGETEN
KORTE INHOUD
Een oude man staat voor de spiegel.
‘Misschien moet ik maar eens ophouden, eindelijk ophouden’ zegt hij terwijl hij ontdaan naar zijn spiegelbeeld kijkt. Het turbulente leven is stilgevallen, de lichten zijn gedoofd en het applaus is slechts herinnering. Alleen zijn vrouw, een persoon met dementie en de flessen wijn in het gootsteenkastje houden hem nog op de been. Volledig onttakeld dwaalt de oude acteur door zijn verleden. Kwetsbaar maar met onverholen ijdelheid blikt hij terug op zijn carrière, de hoogtepunten en teleurstellingen, zijn seksuele escapades en opgelopen kwetsuren, de bizarre wendingen en lachwekkende momenten. Flarden uit zijn bestaan verwaaien in eenzaamheid.
‘Ze zijn me vergeten. Het leven is voorbijgegaan alsof ik nooit heb geleefd’, zegt hij tenslotte. Zinnen die hij niet zèlf heeft bedacht, ze zijn van Tsjechov. Zinnen die hij als de oude bediende Firs in ‘De Kersentuin’ avond na avond heeft moeten uitspreken. Er valt niets meer te spelen.
Vertolking: Frans Maas
Tekst: Naar de novelle ‘Firs’ van Eric Schneider.
Regie: Ursul De Geer
Fotografie: Luc Monsaert
Duur: 70 min
Speelperiode: september 2024 t.e.m. mei 2025.
BIO
Frans Maas werd in 1949 in Turnhout geboren.
Na enkele succesvolle rollen op televisie (o.a. in “Wij, Heren van Zichem” en als Rohalt in “Het Zwaard van Ardoewaan”) kiest hij in 1971 nadrukkelijk voor een theaterloopbaan.
Hij blijft ruim 36 jaar lang verbonden aan het Toneelgezelschap Ivonne Lex als acteur, dramaturg en als directeur.
Hij speelt zowel het komische als dramatische genre en bouwt tevens als solo-acteur een solide reputatie op in Vlaanderen en Nederland.
Uitzonderlijk is hij als televisie-acteur te zien in o.a. “Familie” ( Miel), “Grappa” (de dokter) en als de Kolonel in “Rox”.(“Falen is geen optie!”)
In het theater speelde hij de afgelopen seizoenen ondermeer “Aspe in het theater” (meer dan 100 voorstellingen) en in “Assisen” de Voorzitter.
PERS
‘Onvergetelijke Frans Maas’ (Het Nieuwsblad)
‘Frans Maas schittert in reflectief toneeljuweel’ (BN De Stem)
‘Virtuositeit in zijn meest pure vorm’ (Musicalvibes)
‘Frans Maas brengt op meesterlijke wijze monoloog’ (Explosief)